Εντάξει. Ας μη γελιόμαστε. Η κατάσταση που επικρατεί στις τάξεις του ΤΕΕ λίγο πολύ είναι γνωστή. Συγκεκριμένες σχολές, οι αρχαιότερες επι το πλείστον, συνηθισμένες σε πρότυπα του προηγούμενου αιώνα, (ίσως και του παραπροηγούμενου) οπου έρευνα και ανάπτυξη ήταν έννοιες οι οποίες συνδέονταν κατα αποκλειστικότητα με τις αγροτικές εργασίες και η λέξη μηχανικός είχε κατ ουσίαν την έννοια που έχει σήμερα η λέξη εργολάβος, μοιράστηκαν εξ αρχής τα βασικά και κυριαρχικά επαγγελματικά δικαιώματα των μηχανικών, περιορίζοντας τις υπόλοιπες ειδικότητες στο να μοιραστούν τα απομεινάρια τους.
Ωστόσο, ο υπόλοιπος κόσμος κινείται σε άλλα μήκη κύματος. Σε πανευρωπαϊκή ή και σε παγκόσμια κλίμακα, οι τομείς της έρευνας, της διδακτορικής διατριβής και της ανάπτυξης νέων αντικειμένων στο κομμάτι της τεχνολογικής εξέλιξης, αναλαμβάνεται σε συντριπτική πλειοψηφία, από αποφοίτους πολυτεχνειακών σχολών. Με άλλα λόγια, μηχανικός δεν είναι μόνο αυτός που χτίζει γέφυρες. Μηχανικός θεωρείται εκείνος ο οποίος είναι κατάλληλα καταρτισμένος ωστε να δώσει μια λύση σε ένα πρόβλημα, χρησιμοποιώντας όσο το δυνατον λιγότερους πόρους. Στον ορισμό αυτό, καταλαβαίνουμε οτι η Σχολή Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών, όχι απλά χωράει αλλά καταλαμβάνει εξέχουσα και περίοπτη θέση.
Ωραία όλα αυτά, αλλά ο τίτλος του κειμένου αναφέρεται στην ενέργεια. Συνδέοντας λοιπόν τις δύο συνιστώσες του συλλογισμόυ μας, την περασμένη βδομάδα, έκλεισε ο κύκλος των πρώτων ενεργειακών επιθεωρητών. Τί είναι ενεργειακός επιθεωρητής;
Βάσει κοινοτικής οδηγίας, όλα τα κτίρια που θα οικοδομούνται από τώρα και στο εξής, αλλά και όσα από τα ήδη υπάρχοντα κτίρια προβαίνουν σε βελτιώσεις ή αναπαλαιώσεις, υποχρεούνται να κατέχουν Πιστοποιητικό Ενεργειακής Απόδοσης (ΠΕΑ). Το πιστοποιητικό αυτό, το οποίο εκδίδει ειδική κατηγορία επαγγελματιών, γνωστοί ως ενεργειακοί επιθεωρητές, θα κατατάσσει τα κτίρια σε ενεργειακές στάθμες ανάλογα με την μέση τους ενεργειακή κατανάλωση, τις ανάγκες του κτιρίου σε ψύξη και θέρμανση, την συντήρηση που δέχεται στις εγκαταστάσεις του, κτλ. Είναι επομένως λογικό, οι αντικειμενικές αξίες ως ένα βαθμο να επηρρεάζονται από την παράμετρο αυτή, καθώς κτίρια τα οποία θα καταναλώνουν λιγότερη ενέργεια για θέρμανση θα είναι πιο περιζήτητα σε σχέση με τα πιο σπάταλα “αδερφάκια” τους.
Τα ως άνω, αν και αποτελούν μια καλή ενημερωτική κατατόπιση όσων δε γνώριζαν, λίγο πολύ είναι γνωστά ή θα μπορούσε να τα πληροφορηθεί κανείς με μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο. Τι είναι αυτό που δεν γνωρίζουμε; Αυτο που κανείς ή λίγοι γνωρίζουν, αλλά κανένας δεν έχει θίξει μέχρι στιγμής, είναι οτι κατα την κατάρτηση του νομοσχεδίου για την θέσπιση του σώματος των ενεργειακών επιθεωρητών, εκτός από τις υπόλοιπες σχολές του πολυτεχνείου, συμπεριλήφθη και η δικιά μας. Με άλλα λόγια, στην αρχική μορφή του το νομοσχέδιο για τους ενεργειακούς επιθεωρητές περιελάμβανε και τους αποφοίτους της ΣΕΜΦΕ. Στη συνέχεια όμως κάτι άλλαξε. Χωρίς να γνωρίζει κανείς πως ή πότε, το νομοσχέδιο που παρουσιάστηκε προς συζήτηση στη Βουλή, ήταν αναθεωρημένο. Και το αρχικό νομοσχέδιο με το αναθεωρημένο παρουσίαζαν μια κραυγαλέα διαφορά. Στους δικαιούχους είχαν αποκλειστεί οι διπλωματούχοι της σχολής μας. Φυσικά, κινήθηκαν όλες οι διαδικασίες, τόσο από τον σύλλογο των αποφοίτων, όσο και από τη διοίκηση της σχολής, αλλά με τα χρονικά περιθώρια να είναι τόσο στενά, οι προσπάθειες αυτές δεν καρποφόρησαν.
Το τρένο ομως, δεν είναι και δεν θα πρέπει να θεωρείται χαμένο. Το σώμα ενεργειακών επιθεωρητών είναι εξαιρετικά νεοσύστατο και με τον τρόπο που κατετέθη, ακόμα και να συμπεριλαμβάνονταν από την αρχική ρύθμιση η σχοή μας, πρακτικά θα ήταν αδύνατον να συμπεριληφθεί απόφοιτός μας, μιας και για την πρώτη “φουρνιά” απαιτείται δεκαετής μελετητική ή κατασκευαστική εμπειρία. Εχοντας ως γνόμωνα τις διεκδικήσεις αλλά και τις επιτυχίες του παρελθόντος, είμαστε αποφασισμένοι να επιμείνουμε. Μπορεί συντεχνειακά συμφέροντα να επιθυμούσαν τη σχολή μας εκτός συναγωνισμόυ, ωστόσο το γεγονός οτι αρχικά οι νομοθέτες μας ελαβαν υπ’ όψιν τους σημαίνει πως η αξία μας αναγνωρίζεται. Φυσικά, τίποτα δεν χαρίζεται και τίποτα δεν πρόκειται να μας χαριστεί. Στο χέρι μας όμως είναι το μαχαίρι, στο χέρι μας και το πεπόνι. Θεωρούμε οτι με συντονισμένες ενέργειες και πειστική επιχειρηματολοία, τα του Καίσαρος θα αποδωθούν εν τέλει στον Καίσαρα.
