Φρένο στον κατήφορο, ώθηση στην ανάπυξη.

Η ελληνική ανώτατη εκπαίδευση βρίσκεται σήμερα σε κρίσιμο σημείο. Ελλιπής χρηματοδότηση, χαμένες ώρες μαθημάτων, μειωμένη ερευνητική δραστηριότητα συνθέτουν την εικόνα των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ, σε μια εποχή που η Παιδεία καλείται να αποτελέσει διαβατήριο για ένα βιώσιμο μέλλον.



Μπροστά σ’ αυτό το τέλμα η Κυβέρνηση και οι κάθε λογής ‘σωτήρες’ της ανώτατης εκπαίδευσης τείνουν να δώσουν τη χαριστική βολή σε ένα σύστημα που απαξιώνεται μέρα με τη μέρα. Η Υπουργός κ. Διαμαντοπούλου ασχολείται αποκλειστικά με το πώς θα μειώσει τη χρηματοδότηση και πως θα επιβάλει συγχωνεύσεις Πανεπιστημίων και ΤΕΙ με ένα Νόμο που ούτε η ίδια έχει ουσιαστικά κατανοήσει. Ενώ από την άλλη, ο Υφυπουργός κ. Πανάρετος επιχειρεί για να καλύψει τις δικές του αδυναμίες κλείνοντας σε μια νύχτα όσα Τμήματα αντιμετωπίζουν προβλήματα και αδιαφορώντας απροκάλυπτα για το μέλλον των φοιτητών.



Στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ η νεολαία του ΠΑΣΟΚ είτε τραμπουκίζει προκειμένου να επιβάλει τις προτάσεις της Υπουργού, είτε προτείνει καταλήψεις ενώ σε αρκετές περιπτώσεις παραμένει σκοπίμως απούσα από τις εξελίξεις. Στο μόνο όμως που παρουσιάζεται απόλυτα συνεπής είναι οι κομματικές εξυπηρετήσεις και το προκλητικό βόλεμα των πράσινων νεολαίων με παχυλούς μισθούς από κρατικούς οργανισμούς, σε μια περίοδο μάλιστα που ο ελληνικός λαός προσπαθεί να επιβιώσει. Μέσα σ’ αυτή την κατάσταση, επανεμφανίζονται οι γνωστές μειοψηφίες που θέλουν να επιβάλουν το κλείσιμο των Σχολών για δικά τους οφέλη. Την ίδια ώρα οι ‘υπερασπιστές’ του φοιτητικού κινήματος λοξοκοιτούν σ’ ένα μοναχικό δρόμο, αποδυναμώνοντας το φοιτητικό κίνημα και εξυπηρετώντας με τον τρόπο αυτό τα σχέδια της Κυβέρνησης.



Από την πλευρά μας, ως δύναμη εξέλιξης των ελληνικών Πανεπιστημίων και ΤΕΙ τα τελευταία 25 χρόνια αντιλαμβανόμαστε το μέρος των ευθυνών που μας αναλογούν. Χωρίς φοβίες και καιροσκοπισμούς αποδεικνύουμε στην πράξη τη θέληση μας για ελεύθερο διάλογο δημιουργώντας την πλατφόρμα ανοιχτής διαβούλευσης για θέματα εκπαίδευσης paideia2020.gr. Με τον τρόπο αυτό δίνουμε βήμα σε όλους τους φοιτητές να εκφραστούν ανεξάρτητα από παραταξιακές λογικές.



Η προσπάθεια μας αυτή καθημερινά δικαιώνεται. Περισσότερες από 65 προτάσεις έχουν κατατεθεί, γεγονός που αποδεικνύει ότι οι φοιτητές επιθυμούν να έχουν ρόλο και φωνή στο χώρο της Παιδείας. Καλούμε λοιπόν όλους τους φοιτητές να καταθέσουν τις απόψεις τους και να διαμορφώσουν οι ίδιοι τις εξελίξεις.



Ως ΔΑΠ – ΝΔΦΚ μέσα από αυτή τη διαδικασία στοχεύουμε στη ρήξη με τις σημερινές παθογένειες και στη συγκρότηση μιας ολοκληρωμένης πρότασης για το Αύριο της Παιδείας στη χώρα μας. Είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε να δίνουμε μάχες για μια ελεύθερη, σύγχρονη ανώτατη εκπαίδευση.



Η γενιά μας το έχει ανάγκη, η εποχή το απαιτεί

Φ.Ε.Α.Α.Κ.- μάντεψε το "Φ"!

Σήμερα, όλοι γίναμε μάρτυρες του τι πραγματικά σημαίνει ΕΑΑΚ στα ελληνικά πανεπιστήμια. Ύστερα από μία σειρά από αλεπάλληλες προσπάθειες, η ενισχυμένη μειοψηφία τελικά τα κατάφερε να επιβάλλει την άποψή της μέσα από την πλήρη εφαρμογή του μοναδικού νόμου που εφαρμόζεται εντός του ασύλου: ΤΟ ΝΟΜΟ ΤΗΣ ΖΟΥΓΚΛΑΣ.

Και μια μικρή ιστορική αναδρομή για όσους δεν είχαν την τιμή να παρεβρεθούν στο εν λόγω φιάσκο: 20 λεπτά πριν ξεκινήσει η ψηφοφορία, δέκα μέλη των ΕΑΑΚ χωρίς να νομιμοποιούνται από καμία διαδικασία και λειτουργώντας με πρωτοφανή για την τελευταία πενταετία φασιστικό και αντιδημοκρατικό τρόπο, ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΑΝ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΣΤΟ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΣΕ ΠΕΡΙΠΟΥ ΕΙΚΟΣΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ. Η ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ?? ΕΔΩ ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΟ ΠΑΝΥΓΗΡΙ!

Ενόσω οι πόρτες ήταν κλειστές, πράγμα που δεν έχει ξανασυμβεί τα τελευταία πέντε χρόνια, ενώ στους απέξω τα μέλη των ΕΑΑΚ έλεγαν οτι έχει αρχίσει η ψηφοφορία (ενώ μέσα η διαδικασία ήταν στη φάση της ανάγνωσης ψηφισμάτων και πλαισίων) σε όσους είχαν προλάβει να αποφύγουν τον αποκλεισμό τους, εξφενδόνιζαν απειλές και διέσπειραν κλίμα τρομοκρατίας στη γενική συνέλευση η οποία (ας έκανε διαφορετικά) αποφάσισε κλειστή σχολή και νέα ΓΣ εντός κατάληψης.

ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΤΟΠΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ Ο ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΣΧΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΑΑΚ. ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΕΙΝΑΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΣΤΗ ΣΧΟΛΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑ ΣΧΗΜΑ, ΚΑΜΙΑ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΦΙΜΩΣΕΙ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΦΟΙΤΗΤΗ. ΤΡΑΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΣΑΙΩΝΙΣΜΟΥ, ΚΛΑΣΣΙΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΦΑΣΙΣΜΟΥ ΕΣΧΙΣΤΗΣ ΜΟΡΦΗΣ, Η ΑΜΕΣΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΑΝ ΤΑ ΣΧΗΜΑΤΑ ΚΑΤΕΡΡΕΥΣΕ ΣΗΜΕΡΑ ΣΑΝ ΠΥΡΓΟΣ ΑΠΟ ΤΡΑΠΟΥΛΟΧΑΡΤΑ. ΑΝ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΘΕΛΟΥΝ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ, ΕΜΑΣ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ.

Το πανεπιστήμιο που οραματιζόμαστε βέβαια, ουδεμία σχέση μπορεί ή ενδέχεται να έχει με τρομοκρατικά καθεστώτα, με βία και με νοθευμένα αποτελέσματα γενικών συνελεύσεων. Οι κινήσεις μας έιναι συγκεκριμένες, είναι λογικές και απευθύνονται προς κάθε ανοικτή συνείδηση, ανεπηρρέαστη από τις σειρήνες του ΦΑΣΙΣΜΟΥ. Ανοίγουμε στη βάση των φοιτητών το διάλογο για την παιδεία, ακούμε τις απόψεις όλων, σεβόμαστε και αποζητάμε την πολυσυλλεκτικότητα και την πολυφωνία, συνθέτουμε νέες ριζοσπαστικές προτάσεις παιδείας και ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΣΑΠΙΛΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ.

Καλό αγώνα ΦΑΣΙΣΤΕΣ, ο φοιτητικός σύλλογος σας βλέπει, σας κρίνει, ΣΑΣ ΦΤΥΝΕΙ.

Δημοκρατικός Κρετινισμός

Είναι ευρέως γνωστό και διαδεδομένο ότι η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ έχει ορκιστεί πιστη στους θεσμούς, τα όργανα τις αξίες και τις λειτουργικές αρχές της Δημοκρατίας. Ωστόσο, με μεγάλη μας λύπη αντιλαμβανόμαστε ότι τα ίδια αυτά πρότυπα δεν συμμερίζονται οι υπόλοιπες πολιτικές (ή μη) δυνάμεις. Ύστερα από την υπερψήφιση του πλαισίου ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΧΟΛΗ στην Γενική Συνέλευση της Τρίτης 23/11/2010 επέδειξαν ακριβώς, ποία είναι η μορφή της δικής τους δημοκρατίας. Συγκεκριμένα, μετά το τέλος της ΓΣ, οι συνήθεις «γνωστοί-άγνωστοι» βανδάλισαν με το χειρότερο τρόπο τον χώρο της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, η οποία υποστήριξε το πλαίσιο αυτό. Αφίσες κάηκαν, τραπέζια αναποδογύρισαν και γενικά η εικόνα που αντίκρυσαν το πρωί της Τετάρτης τα μέλη της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ήταν αποκρουστική.

Ισως, κάποιοι να αντιλαμβάνονται την (αμεσο)δημοκρατία ως μέσο επίτευξης των προσωπικών υποκειμενικών τους στόχων. Λυπούματε πραγματικά που τους χαλάσαμε τα σχέδια, ωστόσο όταν ο φοιτητικός σύλλογος εκφράζεται, οφείλουμε όλοι ανεξαιρέτως να σεβόμαστε τις επιταγές του. Κινούμαστε όλοι με βάση το συμφέρον του φοιτητικού συλλόγου. Οι ίδιοι οι φοιτητές συλλογικά και συντεταγμένα αποφάσισαν την συνέχιση των μαθημάτων καθώς και την ομαλή λειτουργία των εργαστηρίων και κανένας δεν αποκτά αυτόκλητα το δικάιωμα να αμφισβητήσει τις προθέσεις τους.

Ελπίζουμε στο μέλλον, τέτοιες συμπεριφορές να αποφεφχθούν και όλοι να επιδείξουν την δέουσα ωριμότητα.

ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΟΙ 74 ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΕΡΟΧΟΙ!

Ενα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ, και ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ, στον καθένα και την καθεμιά από όλους εσάς, που με αυταπάρνηση και δυναμισμό, υπομείνατε τη διαδικασία και αποφασίσατε ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΧΟΛΗ.

Σήμερα το απόγευμα, το μήνυμα εστάλη προς πάσα κατεύθυνση. Επιτέλους ας το καταλάβουν. Είμαστε φοιτητές και αυτό για εμάς αποτελεί την πρώτη και την κύρια προτεραιότητά μας.

Αποτελέσματα Γενικής Συνέλευσης Φ.Σ. ΣΕΜΦΕ 23/11/2010

πλαίσιο ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΧΟΛΗ (στηρίζει η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ): 74
πλαίσιο ΑΝΑΡΠΑ-ΕΑΑΚ/ ΡΑΦ-ΕΑΑΚ/ΑΡ.ΕΝ.: 65
πλαίσιο ΠΚΣ- Επιτροπή Αγώνα: 53
πλαίσιο ΠΑΣΠ: 5
Πλαίσιο Ανεξάρτητο 4 (Πολύδωρας): 1
Λευκά: 4

TΙ ΚΟΙΝΟ ΕΧΕΙ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΜΕ ΤΑ ΑΛΕΞΙΠΤΩΤΑ;;

Όλοι βιώνουμε μια πραγματικότητα πολύ αδυσώπητη για την ελληνική τριτοβάθμια εκπαίδευση. Λόγω της υποχρηματοδότησης που υφίστανται, τα πανεπιστήμια λειτουργούν σε φθίνουσα πορεία. Σε καθημερινή βάση εργαστήρια ματαιώνονται, η υλικοτεχνική υποδομή του αποδεικνύεται ελλειπέστατη, τα προγράμματα σπουδών και ο τρόπος με τον οποίο αυτά διδάσκονται ολοένα και περιορίζουν την ανάπτυξη της κριτικής σκέψης και της ορθής λογικής κρίσης κατά την προετοιμασία των επιστημόνων του άυριο. Ακόμα, ερευνητικά προγράμματα τερματίζονται, διδακτορικές σπουδές ελαττώνονται ενώ παύουν να λειτουργούν και μεταπτυχιακά προγράμματα, παρατηρώντας ταυτόχρονα και διαρροή πτυχιούχων προς τα πανεπιστημιακά ιδρύματα του εξωτερικού. Αυτές οι παθογένειες του Ελληνικού Πανεπιστημίου είναι ευρέως γνωστές, είναι όλες εντοπισμένες και σαφείς σε καθέναν από εμάς, καθ’ ότι όλοι τις έχουμε συναντήσει στην πορεία που έχουμε χαράξει στον αγώνα μας για το πτυχίο. Όλοι αισθανόμαστε αδικημένοι και θεωρούμε χρέος μας να αναβαθμίσουμε και να βελτιώσουμε τις ισχύουσες συνθήκες.

ΩΣΤΟΣΟ:

Εάν σήμερα ανάψουμε από μόνοι μας το φιτίλι στα θεμέλιά του, εάν από μόνοι μας δώσουμε το τελικό λάκτισμα, εάν σαμποτάρουμε εκ των έσω τη λειτουργία του και εάν εμείς οι ίδιοι δεν βάλουμε πλάτη ωστε το πανεπιστήμιο να ανθίσει από μόνο του, τότε αυτό θα καεί, θα πέσει, θα ισοπεδωθεί. Σίγουρα η ισχύουσα κατάσταση δεν μας ικανοποιεί, αυτό όμως δεν αποτέλεσε και δεν αποτελεί στην ουσία λόγο ώστε να τερματίσουμε τη λειτουργία του εις ένδειξη διαμαρτυρίας. Τόσο το πανεπιστήμιο, όσο και το αλεξίπτωτο λειτουργούν σωστά, παραγωγικά και πετυχαίνουν το καθένα το σκοπό τους με συνέπεια και αποτελεσματικότητα ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΚΤΑ. Ας γίνουμε εμείς, οι συνειδητοποιημένοι και νοήμονες φοιτητές η ασπίδα και ο κινητήριος μοχλός ωστε το πανεπιστήμιο να παραμείνει ανοικτό. Ας δώσουμε να καταλάβουν, ότι είμαστε σε θέση να εκδηλώσουμε αντίδραση αλλά και να συνδιαμορφώοσυμε το πανεπιστήμιο του αύριο, χωρίς να το υποβαθμίσουμε περισσότερο κατά τη διαδικασία. Κρατάμε ΑΝΟΙΚΤΗ ΤΗ ΣΧΟΛΗ ΜΑΣ, ΣΥΖΗΤΑΜΕ ΚΑΙ ΧΤΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ.

17η ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1973

Σε λίγες μέρες θα εορταστεί η 37η επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Το χρονικό της παλλαϊκής αυτής κατακραυγής κατά του φασιστικού καθεστώτος, ή αλλιώς της χούντας των συνταγματαρχών, σκιαγραφείται πλήρως τόσο μέσα από τα γεγονότα της 14ης, 15ης, 16ης και 17ης Νοεμβρίου, όσο και από τον κοινωνικό αναβρασμό και την ανάγκη για ελεύθερη και δημοκρατική έκφραση που επικρατούσε στη φοιτητική και σπουδάζουσα νεολαία αρκετούς μήνες πριν τα γεγονότα του Νοέμβρη του ’73. Ύστερα από μια σειρά περιοριστικών μέτρων που έλαβε το καθεστώς, στην προσπάθειά του να χειραγωγήσει, να περιορίσει και στο τέλος να αλλοιώσει το φοιτητικό κίνημα και την ενότητα του, οι σπουδαστές πήραν την κατάσταση στα χέρια τους. Αψηφώντας αποφάσεις αναστολής διεξαγωγών ΓΣ και φοιτητικών εκλογών, φοιτητικοί σύλλογοι από όλα τα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας οργάνωναν την δράση τους απέναντι στις ανελεύθερες και κατασταλτικές διαθέσεις του καθεστώτος και της «κυβέρνησης» Μαρκεζίνη. Διαδήλωναν το δικαίωμά τους στην ενίσχυση των οικονομικά αδυνάτων (ΨΩΜΙ), το αδιαμφισβήτητο δικαίωμα όλων στη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση, χωρίς διαχωρισμούς, φραγμούς και εξωακαδημαϊκές παρεμβάσεις (ΠΑΙΔΕΙΑ) και το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού του φρονήματος, των ιδεών και της σκέψης τους, το υπέρτατο αγαθό χωρίς το οποίο τίποτα δεν είναι κοινωνικά εφικτό (ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ). Η επιμονή της φοιτητικής κοινότητας, η ανυποχώρητες θέσεις που διεκδίκησαν και το θάρρος το οποίο επέδειξαν κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων αυτών, συντάραξαν την κοινωνία στο συντριπτικό της σύνολο, τάσσοντας την με το πλευρό της. Οι κραδασμοί που αισθάνθηκε το καθεστώς ήταν αρκετοί για να οδηγήσουν στα γεγονότα του ’73, δηλαδή τον εγκλεισμό των διαδηλωτών στους χώρους του Πολυτεχνείου, την απειλητική στάση του καθεστώτος αντιτάσσοντας στα δυναμικά συνθήματα, βαρύ οπλισμό, την προειδοποίηση για εκκένωση και τελικά την δολοφονική επίθεση με αποτέλεσμα τον θάνατο και το βαρύ πένθος για την κοινωνία. Η εικόνα του φασιστικού καθεστώτος να δολοφονεί άοπλους πολίτες, όσο τραγική και αν ήταν, έδρασε καταλυτικά στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας, 8 μήνες αργότερα (Ιούλιος 1974).

Ποιο όμως το νόημα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου; Γιατί πρέπει να θυμόμαστε τα γεγονότα και τι πρέπει να διδαχτούμε από αυτά; Αρχικά, αποκωδικοποιώντας τα μηνύματα, τα κίνητρα και τις δράσεις του κινήματος εκείνου, αντιλαμβανόμαστε ότι ΔΕΝ πρόκειται ούτε για ταξική διαμαρτυρία, ούτε για ένα τυπικό μνημόσυνο αλλά ούτε και δεξαμενή ψηφοθηρίας με βάση τους ιδεολογικούς μας προσανατολισμούς. Το κίνημα αυτό αποτελεί την κορυφαία πράξη διαδήλωσης υπέρ της δημοκρατίας υπό όρους κοινωνικής συνεννόησης και λαϊκής ομοψυχίας ΚΑΙ ΟΧΙ κομματικών γραμμών και χρωμάτων. Το νόημα του, ακόμα και ύστερα από 36 χρόνια, παραμένει πάντα επίκαιρο. Η ερμηνεία του συνθήματος ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ αποτελεί ακόμα την βάση όλων των διεκδικήσεων του σημερινού φοιτητικού κινήματος καθώς και τις κατευθυντήριες γραμμές πάνω στις οποίες κινείται. Τα δυστύχημα είναι ότι η συνοχή του φοιτητικού κινήματος με σκοπό την προάσπιση του συλλογικού φοιτητικού συμφέροντος αποτρέπεται εκ των έσω. Δυνάμεις, σχήματα και πολιτικές παρατάξεις, προφασιζόμενοι συγκυρίες και οργανωτικά κολλήματα, σκοπίμως απέτρεψαν την ανασύσταση της ΕΦΕΕ και την διεξαγωγή Πανσπουδαστικού Συνεδρίου φοβούμενοι ότι οι απόψεις τους δεν θα μπορούσαν να επιβληθούν «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ» λόγω πολιτικών συσχετισμών. Έτσι, η επανοργάνωση του φοιτητικού κινήματος ανεβλήθη ενώ κάποιοι άλλοι αποφάσισαν να συγκροτήσουν δικό τους όργανο, διασπώντας το φοιτητικό κίνημα, όπως έπραξαν στο παρελθόν στα συνδικαλιστικά όργανα των εργαζομένων.

Ελπίζουμε, ότι όταν η ώρα έρθει για την ανασύσταση της ΕΦΕΕ και του φοιτητικού κινήματος, δεν θα κινηθούν με γνώμονα το πολιτικό τους συμφέρον αλλά το συμφέρον των φοιτητών που εκπροσωπούν.

ΕΓΙΝΕ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗ…ΚΙ ΕΞΗΓΗΣΗ ΔΕ ΔΩΘΗΚΕ!

Η μόνη λογική εξήγηση που μπορεί να δωθεί είναι μία και αδιαμφισβήτητη. Κάποιοι βρίσκονται σε πλήρη σύγχυση, και το αποδεικνύουν καθημερινά, τόσο με τα λόγια όσο και με τις πράξεις τους. Γιατί όταν η λογική, οι κανόνες, η νομιμότητα, το καταστατικό και το ήθος του φοιτητικού μας συλλόγου (παρα)βιάζονται τόσο απροκάλυπτα στο βωμό της κομματικής υποταγής τότε σίγουρα ορισμένοι δυστυχώς δεν έχουν σώας τας φρένας.
Την περασμένη εβδομάδα, συγκαλέστηκε το Διοικητικό Συμβούλιο (ΔΣ) του Φ.Σ. Σ.Ε.Μ.Φ.Ε. στο οποίο συμμετέχουν τέσσερις φοιτητικές παρατάξεις αναλόγως με το εκλογικό τους ποσοστό στις περασμένες φοιτητικές εκλογές. Μία από τις αρμοδιότητες του ΔΣ είναι να αποφασίζει την ημερομηνία, την ώρα και το μέρος διεξαγωγής Γενικής Συνέλευσης (ΓΣ) του συλλόγου. Στο ΔΣ της Παρασκευής 29/10/2010 η ΠΚΣ αρνήθηκε να συμμετάσχει και αποχώρησε απο τη διαδικασία, με τη δικαιολογία οτι λείπουν οι εκπρόσωποί της. Αυτό που ξέχασαν να αναφέρουν βέβαια είναι οτι την ίδια μέρα, αυτή τη στάση κράτησαν ολες οι «φοιτητικές» οργανώσεις του ΚΚΕ σε όλα τα πανεπιστήμια της Αθήνας. Το ΔΣ διεξήχθη κανονικά και αποφασίστηκε με απόλυτη πλειοψηφία των υπολοίπων ΓΣ την Τετάρτη 10/11/2010 στις 12.30 στο αμφ. 2.
Σήμερα ωστόσο, η Προπαγανδιστική Κίνηση Συνομωσίας απέδειξε ότι δεν εκφράζεται ούτε μέσα από τα θεσμικά όργανα της σχολής και οι πράξεις της δεν κατοχυρώνονται απο καμία νόμιμη διαδικασία από την στιγμή που δείχνουν πλήρη ασέβεια στις πλειοψηφικές αποφάσεις του συλλόγου. Με τον πλέον αντιδημοκρατικό τρόπο, χαρακτήρισαν παράνομη την απόφαση για Γενική Συνέλευση στις 10/11 και ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ ΝΑ ΣΦΡΑΓΙΣΟΥΝ ΜΙΑ ΕΓΚΥΡΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΣ, ενώ παράλληλα παραπληροφορώντας τους φοιτητές μαζέψαν υπογραφές για διεξαγωγή ΓΣ την Πέμπτη 11/11.
Πλέον γίνεται αντιληπτό ότι τα μέλη του ΚΚΕ στα πανεπιστήμια δεν κάνουν κάν μια υποτυπώδη προσπάθεια να αποκρύψουν τις προθέσεις τους. Από τη μία ο συνεχής βομβαρδισμός των φοιτητών για του υποψηφίους δημάρχους και περιφερειάρχες της περιβόητης πια «Λαϊκής Συσπείρωσης» και από την άλλη ο συγκεντρωτικός τρόπος με τον οποίον λειτουργούν, ο οποίος σε τίποτα δεν συνάδει με τον δημοκρατικό χαρακτήρα του συλλόγου μας . Δυστυχώς οι εν λόγω κύριοι θεωρούν οτι 1η δύναμη στη σχολή σημαίνει λευκή επιταγή ελεύθερης δράσης, θεωρούν οτι κατέχουν το δικαίωμα να προσβάλλουν τα όργανα, τους φοιτητές, το σύλλογο στο σύνολό του. Θεωρούν οτι η σφραγίδα του συλλόγου τους ανήκει και ότι αυτό τους δίνει το δικαίωμα να σφραγίζουν όσες αποφάσεις τους βρίσκουν σύμφωνους.
Το σίγουρο είναι ένα.

Η ΣΧΟΛΗ ΜΑΣ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΕΣ.

Η σχόλή μας χρειάζεται ανοικτά μυαλά, χρειάζεται πολιτικοποιημένους και ορθά σκεπτόμενους ώριμους ανθρώπους, οι οποίοι θα λειτουργούν με γνώμονα το κοινό συμφέρων των φοιτητών, των αποφοίτων, των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων, ανθρώπων που γνωρίζουν και μπορούν αναλόγως να υπερασπιστούν τα κεκτημένα, αλλά και να ενισχύσουν με νέες διεκδικήσεις και καινοτόμες ιδέες τα εφόδια των αποφοίτων μας, στην έξοδο προς τη ζωή. Αυτό είναι για εμάς το νόημα του φοιτητικού συνδικαλισμού και γύρω από αυτούς τους άξονες περιστρεφόμαστε.
Η σφραγίδα ανήκει στο φοιτητικό σύλλογο και σε καμία αυτόκλητη «επιτροπή αγώνα» και ώς εκ τούτου οφείλει να χρησιμοποιείται για το σύλλογο και όχι αποκλειστικά για το συμφέρον του ΚΚΕ.

Μετά την Αστακοσαλάτα, το μενού έχει Σχολοσαλάτα!

Εκτός τόπου και χρόνου. Μόνο αυτή η έκφραση έρχεται στο μυαλό των ελλήνων φοιτητών ακούγοντας τα όσα πρότεινε η Υπουργός Παιδείας Α. Διαμαντοπούλου στην 65η Σύνοδο Πρυτάνεων και παρατηρώντας τα όσα αναφέρει το κείμενο διαβούλευσης για την Παιδεία.



Είναι πλέον σε όλους μας σαφές πως η Υπουργός για ακόμη μια φορά δεν είναι διατεθειμένη να προχωρήσει σε καμία ουσιαστική αλλαγή στην ελληνική ανώτατη εκπαίδευση. Φυγομαχεί αποφεύγοντας συστηματικά την τριβή με τα πραγματικά προβλήματα και δεν προτείνει λύσεις σε ζωτικά ζητήματα που διαχρονικά αποτελούν παθογένειες στα ελληνικά Πανεπιστήμια και Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα.



Την κα. Διαμαντοπούλου δεν την απασχολεί ούτε η σημερινή κατάσταση στο ζήτημα του Ασύλου, ούτε η ετήσια μετανάστευση 25,000 νέων στο εξωτερικό προκειμένου να σπουδάσουν, ούτε οι ελλείψεις σε υποδομές και εξειδικευμένο προσωπικό. Και φυσικά ευθυγραμμισμένη πλήρως στις επιταγές της Κυβέρνησης του Μνημονίου, δεν κάνει ουδεμία αναφορά για αύξηση των δαπανών για την Παιδεία και ενίσχυση των κονδυλίων για την έρευνα. Όλες οι δηλώσεις και τα μεγάλα λόγια αποδείχτηκαν εν τέλει επικοινωνιακά πυροτεχνήματα και ουσιαστικά η Υπουργός αφήνει τα ελληνικά Πανεπιστήμια και ΤΕΙ να αργοπεθαίνουν. Σκοπίμως απαξιώνει τα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας ενώ σε κάθε σημείο του σχεδίου της φαίνεται ξεκάθαρα η πρόθεση για εξάρτηση της εθνικής ανώτατης εκπαίδευσης από ξένους παράγοντες.



Το μοναδικό σίγουρο γεγονός από τα όσα προέκυψαν στη Σύνοδο των Πρυτάνεων είναι πως η Κυβέρνηση του Μνημονίου και η κα. Διαμαντοπούλου προσωπικά οδηγούν στην διάλυση της Εθνικής Παιδείας. Κανείς άλλωστε δεν μπορεί να ξεχάσει τη θέση της για υιοθέτηση της αγγλικής ως επίσημης γλώσσας του Κράτους στο παρελθόν. Όμως, με προτάσεις όπως η επιλογή Πρυτάνεων μέσα από διεθνείς διαγωνισμούς, ξένους καθηγητές και εξωτερικά μέλη στη διοίκηση που ουδεμία σχέση θα έχουν με το Ίδρυμα και την ελληνική πραγματικότητα παρεμβαίνει και στο αυτοδιοίκητο των Ιδρυμάτων. Γεγονός που θα καταντήσει τα ελληνικά Πανεπιστήμια και ΤΕΙ ως άλλη μία κρατικοδίαιτη απαξιωμένη ΔΕΚΟ που θα παράγει πτυχία χωρίς αντίκρισμα.



Μέσα σ’ αυτή την κατάσταση το βάρος πέφτει πλέον σε όλη την ακαδημαϊκή κοινότητα. Αφού ο διάλογος της Υπουργού είναι απλά και μόνο για τα μάτια του κόσμου, ήρθε η ώρα να βγούμε μπροστά και να πάρουμε τις τύχες στα χέρια μας. Ήρθε η ώρα που ακαδημαϊκοί, φοιτητές, ερευνητές και εργαζόμενοι πρέπει να καθίσουμε σε ένα κοινό τραπέζι και να διαμορφώσουμε το Πανεπιστήμιο του Αύριο. Και το πρώτο βήμα πρέπει να γίνει από εμάς που το μέλλον μας βρίσκεται σήμερα, περισσότερο από ποτέ, υπό αμφισβήτηση.



Ως ΔΑΠ-ΝΔΦΚ καλούμε όλους τους φοιτητικούς συλλόγους της χώρας να προχωρήσουν άμεσα σε Διοικητικά Συμβούλια ώστε να ορίσουν αντιπροσώπους προκειμένου να προχωρήσουμε σε Πανσπουδαστικό Συνέδριο και ανασύσταση της ΕΦΕΕ.

Μόνοι ενωμένοι οι φοιτητές θα μπορέσουμε να δώσουμε την απάντηση μας σ' αυτούς που απαξιώνουν να ασχοληθούν με τα ζωτικά προβλήματα του Ελληνικού Πανεπιστημίου αλλά αντίθετα εκμεταλλεύονται τη δημοσιότητα που δίνει ο χώρος της Παιδείας για να παίξουν τα ψηφοθηρικά τους παιχνίδια.

Είναι καιρός να στείλουμε αδιάβαστους αυτούς που δεν έχουν μελετήσει τα μαθήματα που διδάσκει η "Ιστορία’’ διαχρονικά.

ΠΟΥ ΗΣΟΥΝ ΚΝΙΤΗ? – ΟΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΤΑ!

Τι και άν ο φοιτητικός σύλλογος είχε αποφασίσει Γενική Συνέλευση; Τι και άν σε εκείνη τη συνέλευση αποφασίστηκε νέα Γενική Συνέλευση μια εβδομάδα μετά; Για κάποιους, όλα αυτά δεν έχουν καμία σημασία. Για αυτούς, τέτοιες διαδικασίες έρχονται σε δεύτερη, πολλές φορές και τρίτη μοίρα. Όπως και να έχει, για μία ακόμα φορά η «επιτροπή προεκλογικού αγώνα» έλαμψε δια της απουσίας της.
Το ζήτημα όμως βρίσκεται αλλού. Είναι στη διακριτική ευχέρεια του καθενός το πώς θα χρησιμοποιήσει την πολιτική του επιρροή και σε ποια θέματα θα επιλέξει να εστιάσει την προσοχή του. Η Πανσπουδαστική Κίνηση «Συνεργασίας», όσο λυπηρό και άν είναι, επέλεξε να εστιάσει στις προσεχείς αυτοδιοικητικές εκλογές της 7ης Νοεμβρίου προπαγανδίζοντας τις θέσεις των υποψηφίων του ΚΚΕ. Σεβαστό ως ένα σημείο. Το να εισβάλλουν όμως με το «έτσι θέλω» σε μία γενική συνέλευση που ήταν ήδη σε εξέλιξη, να διακόπτουν τον ομιλητή και να παίρνουν πραξικοπηματικά το λόγο για να μας μεταφέρουν τα αποτελέσματα της προεκλογικής ομιλίας των υποψηφίων τους είναι θρασύτατο, είναι ανεπιτρεπτό και σε τελική ανάλυση, είναι εντελώς αθέμιτο.
Στην τελευταία Γενική Συνέλευση, όσο συμμετείχε η επιτροπή αγώνα, κατέκρινε το γεγονός ότι κάποιοι τοποθετήθηκαν στη διαδικασία χωρίς να ζητήσουν το λόγο. Γιατί ωστόσο μια βδομάδα μετά, πάλι σε Γενική Συνέλευση έρχονται και κάνουν αυτό ακριβώς το οποίο κατέκριναν, και μάλιστα αφού προηγουμένως έχουν απαξιώσει πλήρως τόσο τη διαδικασία, όσο και το σύλλογο; Σε τί αποσκοπούσαν και γιατί τελικά απέτυχαν να διαλύσουν τη διαδικασία;
Όσο και αν τα παραπάνω ερωτήματα είναι ρητορικά μιάς και απάντηση δεν πρόκειται να μας δώσει κανείς, πρέπει κάποια στιγμή η ασυδοσία που τους διακρίνει να λάβει τέλος. Οι Γενικές συνελεύσεις, τα Διοικητικά Συμβούλια, η εκπροσώπηση στα όργανα συνδιοίκησης δεν ανήκουν σε κανέναν, παρά μόνο στον φοιτητικό σύλλογο. Ας τους δώσουμε να το καταλάβουν.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΛΛΑΓΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ

Κατά τη διάρκεια της γενικής συνέλευσης του φοιτητικού συλλόγου την Τετάρτη 13/10/2010, έγινε συζήτηση γύρω από το πώς μπορούν οι διαδικασίες αυτές να γίνουν πιό ανθρώπινες και πιό συμμετοχικές. Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΣΕΜΦΕ, ως ένας σκεπτόμενο και ενεργό σώμα του φοιτητικού συλλόγου, δε μένει απλά στις διαβουλεύσεις, αλλά έχει να καταθέσει ουσιαστικές προτάσεις, ωστε να μετατραπεί η γενική μας συνέλευση από πεδίο κομματικών αντιλογιών, στο μαζικό αμεσοδημοκρατικό όργανο λήψης αποφάσεων που οφείλει να είναι.

Ø ΨΗΦΙΣΜΑ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΛΑΙΣΙΩΝ

Η αναβάθμιση της διαδικασίας μέσα από αυτήν την αλλαγή είναι προφανής. Όλοι οι πολιτικοποιημένοι φοιτητές με πρόθεση να συμμετέχουν στις ανοιχτές συνελεύσεις χωρίς κομματικές παρωπίδες, είναι δεδομένο οτι θα συμφωνούν με προτάσεις διαφορετικών πλαισίων. Ωστόσο, με το ισχύον θεσμικό πλαίσιο, οι φοιτητές είναι υποχρεωμένοι να υποστηρίξουν ένα και μόνο πλαίσιο, το οποίο ενδεχομένως να περιέχει και απόψεις με τις οποίες να διαφωνούν. Αντιλαμβανόμαστε βέβαια οτι η συγκεκριμένη διαδικασία θα ήταν αρκετά χρονοβώρα, αλλά το αποτέλεσμά της θα συνέθετε όλες τις απόψεις που ακούγονται στις γενικές συνελεύσεις και θα ενίσχυε το μεγαλύτερο πλεονέκτημα των δημοκρατικών διαδικασιών, δηλαδή αυτό της πολυφωνίας.

Ø ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΓΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ ΣΤΟ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ 4

Το αμφιθέατρο 2 είναι ο πλέον ακατάλληλος χώρος για την διεξαγωγή ΓΣ. Είναι μικρό σε χωρητικότητα, έχει πολύ κακή ακουστική αναγκάζοντας τον εκάστοτε ομιλητή να φωνάζει ώστε να υπερκαλύψει όσους μιλάνε, και δημιουργείται γρήγορα αποπνικτική ατμόσφαιρα όσο οι περισσότεροι καπνίζουν. Έτσι προτείνουμε την διεξαγωγή όλων των γενικών συνελεύσεων στο αμφιθέατρο 4, το οποίο έχει μεγαλύτερη χωρητικότητα, καλύτερη ακουστική και προεγκατάσταση μικροφωνικής. Επιπλέον, δεν είναι κάτι το οποίο απαιτεί αναθεώρηση καταστατικού για να εφαρμοστεί, αλλά αρκεί μια συνεννόηση μεταξύ όσων παρατάξεων συμμετέχουν στο ΔΣ, ή προτείνουν Γενική Συνέλευση.

Ø ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΣΗ ΧΡΟΝΙΚΟΥ ΟΡΙΟΥ ΣΤΙΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ

Ένας ακόμα λόγος για τον οποίο οι γενικές συνελεύσεις διαρκούν πολλές ώρες, είναι επειδή οι ομιλητές τοποθετούνται όσο επιθυμούν, ενώ οι ερωτήσεις μπορεί να διαρκέσουν σε πολλές περιπτώσεις όσο και οι τοποθετήσεις. Προτείνουμε λοιπόν τη θεσμοθέτηση χρονικού ορίου, τόσο στις τοποθετήσεις, όσο και στις ερωτήσεις, για να ολοκληρώνεται όσο το δυνατόν συντομότερα η διαδικασία αυτή, ωστε να χρησιμοποιείται ο χρόνος αυτός για ψήφιση προτάσεων των πλαισίων.

Ø ΕΛΛΑΤΩΣΗ Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ

Πολλοί συμφοιτητές μας, όσο και άν θέλουν να συμμετέχουν στις γενικές συνελεύσεις, αντιμετωπίζουν αναπνευστικά προβλήματα ή γενικότερα προβλήματα υγείας. Η συμμετοχή λοιπόνξ στις συνελεύσεις για αυτούς είναι απαγορευτική, από τη στιγμή που στην διαδικασία αυτή οι περισσότεροι καπνίζουν. Για το λόγο αυτό και σεβόμενοι το δικαίωμα των συμφοιτητών μας να συμμετέχουν στις ΓΣ, οφείλουμε να ελαττώσουμε ή να απαγορεύσουμε το κάπνισμα εντός του χώρου διεξαγωγής τους, κάτι το οποίο θα μετατρέψει αυτόματα τις γενικές συνελεύσεις σε πιό ανθρώπινες και πιο μαζικές διαδικασίες.

ΜΑΣ: Μαζική Αποχώρηση Σπουδαστών

Σκηνές ντροπής εκτυλίχθηκαν την περασμένη Τετάρτη 14/10/2010 κατα τη διάρκεια της Γενικής Συνέλευσης του Φοιτητικού Συλλόγου. Για μία ακόμα φορά, οι εκπρόσωποι του ΚΚΕ στις σχολές και στα πανεπιστήμια, απέδειξαν τις αληθινές τους προθέσεις ΑΠΟΧΩΡΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΟΣΟ ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ ΣΕ ΕΞΕΛΙΞΗ, ΑΔΙΑΦΟΡΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΤΗΣ ΕΚΒΑΣΗ. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Κατα τη διάρκεια της γενικής συνέλευσης, στην οποία η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από μη τετριμμένα θέματα και συγκεκριμένα γυρω από τον τρόπο με τον οποίο διεξάγωνται οι ΓΣ, μέλος της αυτοαποκαλούμενης «επιτροπής αγώνα» διέκοψε χωρίς να ζητήσει το λόγο τον ομιλητή της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΣΕΜΦΕ για να ανακοινώσει στην ομύγηρη την αποχώρηση της «επιτροπής αγώνα» από τη διαδικασία ΠΡΙΝ ΚΑΝ ΤΟΠΟΘΕΤΗΘΕΙ. Μάλιστα, εντύπωση προκάλεσε η μαζική αποχώρηση από το αμφιθέατρο όλων ανεξαιρέτως των μελών του ΚΚΕ, αδιαφορώντας εν τέλει για το ποιά απόφαση θα πάρει ο σύλλογος, τι θα πούν οι ομιλητές που ακόμα δεν είχαν μιλήσει αδιαφορώντας ακόμα και για το άν η συνέλευση χάσει την απαρτία της με την αποχώρησή τους.
Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την συνολική παρουσία του κομματικού αυτού παρακλαδίου στη σχολή (αφίσες υποψηφίων δημαρχων, διαφήμιση κομματικών εκδηλώσεων που καμία σχέση δεν έχουν με τα φοιτητικά ζητήματα, κτλ.) βάζει σε σκέψεις όλους όσους διατηρούν κριτική στάση απέναντι στα συνδικαλιστικά τεκτενόμενα της σχολής. Όσο και άν οι κύριοι αυτοί προσπαθούν να κρύψουν τον πραγματικό τους ρόλο μέσα στα ελληνικά πανεπιστήμια (δηλαδή το κυνήγι ψήφων για το κόμμα τους) επισκιάζοντας τη δράση τους αυτή με υποτειθέμενα «ανεξάρτητες επιτροπές αγώνα», το πραγματικό τους πρόσωπο πάντα βρίσκει τρόπο να βγεί στην επιφάνεια. Η απόλυτη υποταγή τους στα κομματικά τους όργανα καθώς επίσης η φανερότατη πλέον επιλογή τους να θέτουν συνεχώς σε δεύτερη μοίρα τον φοιτητικό σύλλογο, αποτυπώνονται πλήρως τόσο από τα λόγια τους, όσο και από τα έργα τους με αποκορύφωμα την άτακτη φυγή τους από την ΓΣ.


Ωστόσο το λυπηρότερο γεγονός όλων είναι οτι αυτή η κομματική οργάνωση καταφέρνει μέσα από σκληρή προπαγάνδα και ακατάπαυστη λασπολογία να εκλέγεται επί τρία συναπτά έτη πρώτη δύναμη στη σχολή μας, εκμαιεύοντας την ψήφο των φοιτητών δήθεν περί εκπροσώπησής τους, χωρίς βέβαια να έχει προτείνει τίποτα γύρω από τα ζητήματα που αφορούν τους φοιτητές της ΣΕΜΦΕ, όπως τα επαγγελματικά μας δικαιώματα, ή την βελτίωση της καθημερινότητάς μας με φρέσκιες ιδέες και προτάσεις. Στο δρόμο της ανευθυνότητας εμείς γυρνάμε την πλάτη.

Ανακοινωση της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΣΕΜΦΕ για την ΓΣ της 13/10/2010

Την περασμένη Παρασκευή, ύστερα από τη σύγκλιση του Διοικητικού Συμβουλίου και έπειτα από συγκέντρωση υπογραφών με πρωτοβουλία της ΑΡΣυ-ΕΑΑΚ, αποφασίστηκε η διεξαγωγή της πρώτης Γενικής Συνέλευσης του Φοιτητικού Συλλόγου για το ακαδημαϊκό έτος 2010-2011.

Οι Γενικές Συνελεύσεις αποτελούν ουσιαστικά τον πυρήνα της δύναμης των φοιτητών, αφού πρόκειται για μία αμεσοδημοκρατική διαδικασία μέσα από την οποία ο φοιτητικός σύλλογος έχει τη δυνατότητα να τοποθετείται, να αποφασίζει και αναλόγως να οργανώνει τη δράση του γύρω από τα ζητήματα που τον αφορούν είτε έμμεσα (κοινωνικά ζητήματα, αγορά εργασίας, πολιτικές-οικονομικές συνθήκες κτλ.) είτε άμεσα (θέματα σχολής, υλικοτεχνικές υποδομές του ιδρύματος, ζητήματα γύρω από την παιδεία, διεκδικήσεις επαγγελματικών δικαιωμάτων κτλ.). Δικαίωμα παρακολούθησης αλλά και τοποθέτησης στις Γενικές Συνελεύσεις έχουν όλοι οι φοιτητές, ανεξαρτήτως της συμμετοχής τους ή όχι σε φοιτητικές παρατάξεις. Αντικειμενικός στόχος της ΓΣ είναι να δοθεί βήμα σε όλους, να ακουστούν όσο το δυνατόν περισσότερες απόψεις, ουτωσώστε μέσα από το διάλογο και τη σύνθεση των απόψεων να προκύψουν λύσεις στα αντίστοιχα προβλήματα.

Τα ζητήματα που τέθηκαν προς συζήτηση (χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει οτι είναι απόλυτα και μόνο αυτά θα συζητηθούν) είναι τα εξής:

· Πολυνομσχέδιο για την Παιδεία

· Συμμετοχή στις κινητοποιήσεις φοιτητικών συλλόγων

· Θέματα σχολής

Αν και πρόκειται για αρκετά σημαντικά θέματα, ως ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΣΕΜΦΕ θεωρούμε σημαντικότερα τα προβλήματα που ταλανίζουν τους φοιτητές της σχολής μας από το καιρό που αυτή ιδρύθηκε. Αν μη τι άλλο, το ζήτημα της αναγνώρισης και ένταξης των διπλωματούχων της σχολής μας στο ΤΕΕ αποτελέι για εμάς την κρισιμότερη διεκδίκηση, τη σημαντικότερη μάχη που καλείται να δώσει ο φοιτητικός μας σύλλογος από την ίδρυσή του και ύστερα. Και η μάχη αυτή πρέπει να δωθεί τώρα, που τα επαγγελματικά μας δικαιώματα, το κύρος της σχολής αλλά και η πανεπιστημιακή κατάρτιση των αποφοίτων της βάλλεται από παντού. Τώρα, που πίσω από την πλάτη των φοιτητών που γνωρίζουν καλά πόσο αξίζουν τον τίτλο του μηχανικού, παίζεται το πιο βρώμικο παιχνίδι, καθώς ολοένα και πληθαίνουν οι φωνές (ακόμα και μέσα από τη σχολή) που θεωρούν πολυ σημαντική τη συμμετοχή στους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ για τη Μέση Εκπαίδευση για να θυσιαστεί ωστε να μας αναγνωρίσουν αυτά που μας αναλογούν. Είναι αυτοί που πρίν τρία χρόνια προέβαλλαν σθεναρές ενστάσεις για την καθιέρωση του ΑΣΕΠ, προβάλλοντάς την ως «εναν απλό διαγωνισμό και όχι χειροπιαστό δικαίωμα». Είναι αυτοί που σκοπίμως εδώ και χρόνια, ενώ έχουν τη δύναμη να αλλάξουν τις ισορροπίες και να επηρρεάσουν ωστε οι διεκδικήσεις μας να πάνε ένα βήμα παραπέρα, επιδίδονται σε ένα ξέφρενο κυνήγι ψήφων για το κόμμα τους, αδιαφορώντας για το μέλλον τόσο των ιδίων, όσο και της σχολής.

Σε όλους αυτούς, εμείς, οι ορθά σκεπτόμενοι φοιτητές, οι ανθρωποι που καλούνται να στελεχώσουν το επιστημονικό προσωπικό της χώρας, εμείς που οι ορίζοντές μας δεν φράζονται ούτε από κομματικές επιταγές αλλά ούτε απο συμφέροντα, προτάσσουμε την ανοιχτή μας σκέψη και την ορθή μας λογική για να τους αποδείξουμε οτι μπορούμε.

(Η συνέχεια την Τετάρτη 13 Οκτωβρίου και ώρα 12.30 στο αμφ.2)

Καλώσήρθες Άννα!

Έπειτα από ένα σχεδόν χρόνο διακυβέρνησης της χώρας καλωσορίζουμε στα ελληνικά Πανεπιστήμια και ΤΕΙ την Υπουργό Παιδείας, Δια βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων. Η κα. Διαμαντοπούλου, έστω και καθυστερημένα αντιλήφθηκε αυτό που η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ φωνάζει εδώ και δεκαετίες, αρχίζοντας να προτείνει τα αυτονόητα, διανθισμένα βέβαια με τις απαραίτητες επικοινωνιακές ατάκες. Το ουσιαστικό θέμα φυσικά είναι αν θέλει πραγματικά η κα. Υπουργός να δημιουργήσει ένα σύγχρονο νομοσχέδιο για την Παιδεία ή απλά αναζητά άλλο ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα προκειμένου να περάσει τις δικές της και μόνο αντιλήψεις.

Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ τα τελευταία 30 χρόνια αναδεικνύεται πρώτη δύναμη στα ελληνικά Πανεπιστήμια και τα Τεχνολογικά Ιδρύματα της χώρας, έχοντας τη στήριξη χιλιάδων φοιτητών και εκφράζοντας την ελπίδα τους για μια καλύτερη ανώτατη εκπαίδευση. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο εκδίδουμε την «Πρόταση Παιδείας», δημιουργώντας ένα σύνολο θέσεων για την ελληνική ανώτατη εκπαίδευση, κάτι που αντίστοιχα φυσικά πράττουν και οι άλλες φοιτητικές παρατάξεις (ΠΑΣΠ, ΠΚΣ, ΕΑΑΚ, ΑΡΕΝ κλπ). Συνεπώς, καλούμε την Υπουργό, ως άνθρωπο ανοιχτό στο διάλογο όπως η ίδια δηλώνει ότι είναι, να δώσει προσοχή σε αυτές τις προτάσεις που είναι διατυπωμένες από νέους ανθρώπους που ζουν τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ καθημερινά, πριν ξεκινήσει τις όποιες αλλαγές.

Ωστόσο δεν κατανοούμε ποιά η χρησιμότητα της δημιουργίας «ομάδας ξένων σοφών» ως συμβούλων για την ελληνική εθνική Παιδεία. Δηλαδή η κα. Διαμαντοπούλου δεν εμπιστεύεται στην πράξη τους Έλληνες ακαδημαϊκούς; Ή μήπως δεν υπάρχουν Έλληνες που να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε Ιδρύματα του εξωτερικού και έχουν αποκτήσει διεθνείς εμπειρίες; Μάλλον η Κυβέρνηση του Μνημονίου, εκτός από την παραδοχή ότι δεν μπορεί να διαχειριστεί μόνη της την οικονομία, ομολογεί ότι ούτε στην Παιδεία τα καταφέρνει καλά αναζητώντας βοήθεια από αλλού.

Είναι σημαντικό να πούμε βέβαια πως όσα η Υπουργός παρουσιάζει αυτές τις μέρες, δεν αποτελούν παρά πρόχειρες ιδέες, οι οποίες θα χρειαστούν έναν ειλικρινή και ουσιαστικό διάλογο προκειμένου να διαμορφωθούν στην τελική τους μορφή. Εφ’ όσον ένας τέτοιος διάλογος υπάρξει, τότε η μεγαλύτερη φοιτητική παράταξη της χώρας θα συμμετάσχει συνεισφέροντας με τις ιδέες και τις προτάσεις των χιλιάδων φοιτητών που τη στηρίζουν. Στην περίπτωση όμως που η διαβούλευση στην οποία αναφέρθηκε η κα. Διαμαντοπούλου είναι προσχηματική και οι αποφάσεις για το νέο Νομοσχέδιο έχουν ήδη ληφθεί, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ θα βρεθεί σκληρά απέναντι σε όλους εκείνους που θα προσπαθήσουν να επιβάλουν τη νέα πραγματικότητα.

Αυτό όμως που πραγματικά μας κάνει να αμφιβάλουμε για τις αληθινές προθέσεις της κας. Διαμαντοπούλου σχετικά με την αναμόρφωση της εθνικής ανώτατης Παιδείας, είναι πως παρά την πληθώρα δηλώσεων που έχει κάνει έως και σήμερα, δεν βρίσκουμε ουδεμία συγκεκριμένη πρόταση, παρά μόνο γενικόλογες τοποθετήσεις. Χαρακτηριστική είναι η έλλειψη οποιασδήποτε αναφοράς σε δύο θέματα ζωτικής σημασίας, όπως η Ίδρυση Μη Κρατικών Πανεπιστημίων μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα αλλά και η αναγκαιότητα επαναπροσδιορισμού της έννοιας του ασύλου. Ζητήματα τα οποία αποτελούν πυλώνες αναμόρφωσης της Παιδείας στη χώρα μας και φυσικά έχουν διαφορετική αντιμετώπιση στις χώρες από όπου προέρχονται οι σύμβουλοι της κας. Διαμαντοπούλου. Άραγε πως η Υπουργός θα εξηγήσει στο συμβούλιο «ξένων σοφών» ότι δεν υπάρχουν εργαστήρια σε πολλές σχολές γιατί καταστρέφονται εν μέσω αξιόποινων πράξεων;

Σε ότι έχει να κάνει όμως με το γενικότερο πνεύμα των πολυάριθμων δηλώσεων της Υπουργού αυτές τις μέρες, όπου διαφαίνεται πως η ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση πηγάζει από το ρόλο των φοιτητών, θα θέλαμε να ενθαρρύνουμε την κα. Διαμαντοπούλου να αναζητήσει αλλού ενόχους, καθώς οι φοιτητές δεν πρόκειται να δεχτούν να γίνουν τα εξιλαστήρια θύματα των διαχρονικά αποτυχημένων πολιτικών για την Παιδεία .

Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ήταν, είναι και θα συνεχίσει να είναι η δύναμη εξέλιξης των ελληνικών Πανεπιστημίων και ΤΕΙ, χωρίς να αποτελέσει ποτέ όργανο κομματικής καθοδήγησης. Μοναδική μας πολιτική είναι το συμφέρον του φοιτητή και το όραμα για ένα σύγχρονο στην πράξη ελληνικό δημόσιο Πανεπιστήμιο.

Υ.Γ. Αφού η Υπουργός κατά την ομιλία της στους Δελφούς ανακάλυψε την αναγκαιότητα «εθνικής» συναίνεσης για την Παιδεία, μήπως θα ήταν σκόπιμο να επαναφέρει και το όνομα του Υπουργείου σε «Εθνικής Παιδείας», όπως ήταν κατά το παρελθόν, πριν το αλλάξει η ίδια;

Από το Γραφείο Τύπου της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ