Φ.Ε.Α.Α.Κ.- μάντεψε το "Φ"!

Σήμερα, όλοι γίναμε μάρτυρες του τι πραγματικά σημαίνει ΕΑΑΚ στα ελληνικά πανεπιστήμια. Ύστερα από μία σειρά από αλεπάλληλες προσπάθειες, η ενισχυμένη μειοψηφία τελικά τα κατάφερε να επιβάλλει την άποψή της μέσα από την πλήρη εφαρμογή του μοναδικού νόμου που εφαρμόζεται εντός του ασύλου: ΤΟ ΝΟΜΟ ΤΗΣ ΖΟΥΓΚΛΑΣ.

Και μια μικρή ιστορική αναδρομή για όσους δεν είχαν την τιμή να παρεβρεθούν στο εν λόγω φιάσκο: 20 λεπτά πριν ξεκινήσει η ψηφοφορία, δέκα μέλη των ΕΑΑΚ χωρίς να νομιμοποιούνται από καμία διαδικασία και λειτουργώντας με πρωτοφανή για την τελευταία πενταετία φασιστικό και αντιδημοκρατικό τρόπο, ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΑΝ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΣΤΟ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΣΕ ΠΕΡΙΠΟΥ ΕΙΚΟΣΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ. Η ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ?? ΕΔΩ ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΟ ΠΑΝΥΓΗΡΙ!

Ενόσω οι πόρτες ήταν κλειστές, πράγμα που δεν έχει ξανασυμβεί τα τελευταία πέντε χρόνια, ενώ στους απέξω τα μέλη των ΕΑΑΚ έλεγαν οτι έχει αρχίσει η ψηφοφορία (ενώ μέσα η διαδικασία ήταν στη φάση της ανάγνωσης ψηφισμάτων και πλαισίων) σε όσους είχαν προλάβει να αποφύγουν τον αποκλεισμό τους, εξφενδόνιζαν απειλές και διέσπειραν κλίμα τρομοκρατίας στη γενική συνέλευση η οποία (ας έκανε διαφορετικά) αποφάσισε κλειστή σχολή και νέα ΓΣ εντός κατάληψης.

ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΤΟΠΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ Ο ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΣΧΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΑΑΚ. ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΕΙΝΑΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΣΤΗ ΣΧΟΛΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑ ΣΧΗΜΑ, ΚΑΜΙΑ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΦΙΜΩΣΕΙ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΦΟΙΤΗΤΗ. ΤΡΑΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΣΑΙΩΝΙΣΜΟΥ, ΚΛΑΣΣΙΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΦΑΣΙΣΜΟΥ ΕΣΧΙΣΤΗΣ ΜΟΡΦΗΣ, Η ΑΜΕΣΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΑΝ ΤΑ ΣΧΗΜΑΤΑ ΚΑΤΕΡΡΕΥΣΕ ΣΗΜΕΡΑ ΣΑΝ ΠΥΡΓΟΣ ΑΠΟ ΤΡΑΠΟΥΛΟΧΑΡΤΑ. ΑΝ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΘΕΛΟΥΝ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ, ΕΜΑΣ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ.

Το πανεπιστήμιο που οραματιζόμαστε βέβαια, ουδεμία σχέση μπορεί ή ενδέχεται να έχει με τρομοκρατικά καθεστώτα, με βία και με νοθευμένα αποτελέσματα γενικών συνελεύσεων. Οι κινήσεις μας έιναι συγκεκριμένες, είναι λογικές και απευθύνονται προς κάθε ανοικτή συνείδηση, ανεπηρρέαστη από τις σειρήνες του ΦΑΣΙΣΜΟΥ. Ανοίγουμε στη βάση των φοιτητών το διάλογο για την παιδεία, ακούμε τις απόψεις όλων, σεβόμαστε και αποζητάμε την πολυσυλλεκτικότητα και την πολυφωνία, συνθέτουμε νέες ριζοσπαστικές προτάσεις παιδείας και ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΣΑΠΙΛΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ.

Καλό αγώνα ΦΑΣΙΣΤΕΣ, ο φοιτητικός σύλλογος σας βλέπει, σας κρίνει, ΣΑΣ ΦΤΥΝΕΙ.

Δημοκρατικός Κρετινισμός

Είναι ευρέως γνωστό και διαδεδομένο ότι η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ έχει ορκιστεί πιστη στους θεσμούς, τα όργανα τις αξίες και τις λειτουργικές αρχές της Δημοκρατίας. Ωστόσο, με μεγάλη μας λύπη αντιλαμβανόμαστε ότι τα ίδια αυτά πρότυπα δεν συμμερίζονται οι υπόλοιπες πολιτικές (ή μη) δυνάμεις. Ύστερα από την υπερψήφιση του πλαισίου ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΧΟΛΗ στην Γενική Συνέλευση της Τρίτης 23/11/2010 επέδειξαν ακριβώς, ποία είναι η μορφή της δικής τους δημοκρατίας. Συγκεκριμένα, μετά το τέλος της ΓΣ, οι συνήθεις «γνωστοί-άγνωστοι» βανδάλισαν με το χειρότερο τρόπο τον χώρο της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, η οποία υποστήριξε το πλαίσιο αυτό. Αφίσες κάηκαν, τραπέζια αναποδογύρισαν και γενικά η εικόνα που αντίκρυσαν το πρωί της Τετάρτης τα μέλη της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ήταν αποκρουστική.

Ισως, κάποιοι να αντιλαμβάνονται την (αμεσο)δημοκρατία ως μέσο επίτευξης των προσωπικών υποκειμενικών τους στόχων. Λυπούματε πραγματικά που τους χαλάσαμε τα σχέδια, ωστόσο όταν ο φοιτητικός σύλλογος εκφράζεται, οφείλουμε όλοι ανεξαιρέτως να σεβόμαστε τις επιταγές του. Κινούμαστε όλοι με βάση το συμφέρον του φοιτητικού συλλόγου. Οι ίδιοι οι φοιτητές συλλογικά και συντεταγμένα αποφάσισαν την συνέχιση των μαθημάτων καθώς και την ομαλή λειτουργία των εργαστηρίων και κανένας δεν αποκτά αυτόκλητα το δικάιωμα να αμφισβητήσει τις προθέσεις τους.

Ελπίζουμε στο μέλλον, τέτοιες συμπεριφορές να αποφεφχθούν και όλοι να επιδείξουν την δέουσα ωριμότητα.

ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΟΙ 74 ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΕΡΟΧΟΙ!

Ενα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ, και ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ, στον καθένα και την καθεμιά από όλους εσάς, που με αυταπάρνηση και δυναμισμό, υπομείνατε τη διαδικασία και αποφασίσατε ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΧΟΛΗ.

Σήμερα το απόγευμα, το μήνυμα εστάλη προς πάσα κατεύθυνση. Επιτέλους ας το καταλάβουν. Είμαστε φοιτητές και αυτό για εμάς αποτελεί την πρώτη και την κύρια προτεραιότητά μας.

Αποτελέσματα Γενικής Συνέλευσης Φ.Σ. ΣΕΜΦΕ 23/11/2010

πλαίσιο ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΧΟΛΗ (στηρίζει η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ): 74
πλαίσιο ΑΝΑΡΠΑ-ΕΑΑΚ/ ΡΑΦ-ΕΑΑΚ/ΑΡ.ΕΝ.: 65
πλαίσιο ΠΚΣ- Επιτροπή Αγώνα: 53
πλαίσιο ΠΑΣΠ: 5
Πλαίσιο Ανεξάρτητο 4 (Πολύδωρας): 1
Λευκά: 4

TΙ ΚΟΙΝΟ ΕΧΕΙ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΜΕ ΤΑ ΑΛΕΞΙΠΤΩΤΑ;;

Όλοι βιώνουμε μια πραγματικότητα πολύ αδυσώπητη για την ελληνική τριτοβάθμια εκπαίδευση. Λόγω της υποχρηματοδότησης που υφίστανται, τα πανεπιστήμια λειτουργούν σε φθίνουσα πορεία. Σε καθημερινή βάση εργαστήρια ματαιώνονται, η υλικοτεχνική υποδομή του αποδεικνύεται ελλειπέστατη, τα προγράμματα σπουδών και ο τρόπος με τον οποίο αυτά διδάσκονται ολοένα και περιορίζουν την ανάπτυξη της κριτικής σκέψης και της ορθής λογικής κρίσης κατά την προετοιμασία των επιστημόνων του άυριο. Ακόμα, ερευνητικά προγράμματα τερματίζονται, διδακτορικές σπουδές ελαττώνονται ενώ παύουν να λειτουργούν και μεταπτυχιακά προγράμματα, παρατηρώντας ταυτόχρονα και διαρροή πτυχιούχων προς τα πανεπιστημιακά ιδρύματα του εξωτερικού. Αυτές οι παθογένειες του Ελληνικού Πανεπιστημίου είναι ευρέως γνωστές, είναι όλες εντοπισμένες και σαφείς σε καθέναν από εμάς, καθ’ ότι όλοι τις έχουμε συναντήσει στην πορεία που έχουμε χαράξει στον αγώνα μας για το πτυχίο. Όλοι αισθανόμαστε αδικημένοι και θεωρούμε χρέος μας να αναβαθμίσουμε και να βελτιώσουμε τις ισχύουσες συνθήκες.

ΩΣΤΟΣΟ:

Εάν σήμερα ανάψουμε από μόνοι μας το φιτίλι στα θεμέλιά του, εάν από μόνοι μας δώσουμε το τελικό λάκτισμα, εάν σαμποτάρουμε εκ των έσω τη λειτουργία του και εάν εμείς οι ίδιοι δεν βάλουμε πλάτη ωστε το πανεπιστήμιο να ανθίσει από μόνο του, τότε αυτό θα καεί, θα πέσει, θα ισοπεδωθεί. Σίγουρα η ισχύουσα κατάσταση δεν μας ικανοποιεί, αυτό όμως δεν αποτέλεσε και δεν αποτελεί στην ουσία λόγο ώστε να τερματίσουμε τη λειτουργία του εις ένδειξη διαμαρτυρίας. Τόσο το πανεπιστήμιο, όσο και το αλεξίπτωτο λειτουργούν σωστά, παραγωγικά και πετυχαίνουν το καθένα το σκοπό τους με συνέπεια και αποτελεσματικότητα ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΚΤΑ. Ας γίνουμε εμείς, οι συνειδητοποιημένοι και νοήμονες φοιτητές η ασπίδα και ο κινητήριος μοχλός ωστε το πανεπιστήμιο να παραμείνει ανοικτό. Ας δώσουμε να καταλάβουν, ότι είμαστε σε θέση να εκδηλώσουμε αντίδραση αλλά και να συνδιαμορφώοσυμε το πανεπιστήμιο του αύριο, χωρίς να το υποβαθμίσουμε περισσότερο κατά τη διαδικασία. Κρατάμε ΑΝΟΙΚΤΗ ΤΗ ΣΧΟΛΗ ΜΑΣ, ΣΥΖΗΤΑΜΕ ΚΑΙ ΧΤΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ.

17η ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1973

Σε λίγες μέρες θα εορταστεί η 37η επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Το χρονικό της παλλαϊκής αυτής κατακραυγής κατά του φασιστικού καθεστώτος, ή αλλιώς της χούντας των συνταγματαρχών, σκιαγραφείται πλήρως τόσο μέσα από τα γεγονότα της 14ης, 15ης, 16ης και 17ης Νοεμβρίου, όσο και από τον κοινωνικό αναβρασμό και την ανάγκη για ελεύθερη και δημοκρατική έκφραση που επικρατούσε στη φοιτητική και σπουδάζουσα νεολαία αρκετούς μήνες πριν τα γεγονότα του Νοέμβρη του ’73. Ύστερα από μια σειρά περιοριστικών μέτρων που έλαβε το καθεστώς, στην προσπάθειά του να χειραγωγήσει, να περιορίσει και στο τέλος να αλλοιώσει το φοιτητικό κίνημα και την ενότητα του, οι σπουδαστές πήραν την κατάσταση στα χέρια τους. Αψηφώντας αποφάσεις αναστολής διεξαγωγών ΓΣ και φοιτητικών εκλογών, φοιτητικοί σύλλογοι από όλα τα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας οργάνωναν την δράση τους απέναντι στις ανελεύθερες και κατασταλτικές διαθέσεις του καθεστώτος και της «κυβέρνησης» Μαρκεζίνη. Διαδήλωναν το δικαίωμά τους στην ενίσχυση των οικονομικά αδυνάτων (ΨΩΜΙ), το αδιαμφισβήτητο δικαίωμα όλων στη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση, χωρίς διαχωρισμούς, φραγμούς και εξωακαδημαϊκές παρεμβάσεις (ΠΑΙΔΕΙΑ) και το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού του φρονήματος, των ιδεών και της σκέψης τους, το υπέρτατο αγαθό χωρίς το οποίο τίποτα δεν είναι κοινωνικά εφικτό (ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ). Η επιμονή της φοιτητικής κοινότητας, η ανυποχώρητες θέσεις που διεκδίκησαν και το θάρρος το οποίο επέδειξαν κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων αυτών, συντάραξαν την κοινωνία στο συντριπτικό της σύνολο, τάσσοντας την με το πλευρό της. Οι κραδασμοί που αισθάνθηκε το καθεστώς ήταν αρκετοί για να οδηγήσουν στα γεγονότα του ’73, δηλαδή τον εγκλεισμό των διαδηλωτών στους χώρους του Πολυτεχνείου, την απειλητική στάση του καθεστώτος αντιτάσσοντας στα δυναμικά συνθήματα, βαρύ οπλισμό, την προειδοποίηση για εκκένωση και τελικά την δολοφονική επίθεση με αποτέλεσμα τον θάνατο και το βαρύ πένθος για την κοινωνία. Η εικόνα του φασιστικού καθεστώτος να δολοφονεί άοπλους πολίτες, όσο τραγική και αν ήταν, έδρασε καταλυτικά στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας, 8 μήνες αργότερα (Ιούλιος 1974).

Ποιο όμως το νόημα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου; Γιατί πρέπει να θυμόμαστε τα γεγονότα και τι πρέπει να διδαχτούμε από αυτά; Αρχικά, αποκωδικοποιώντας τα μηνύματα, τα κίνητρα και τις δράσεις του κινήματος εκείνου, αντιλαμβανόμαστε ότι ΔΕΝ πρόκειται ούτε για ταξική διαμαρτυρία, ούτε για ένα τυπικό μνημόσυνο αλλά ούτε και δεξαμενή ψηφοθηρίας με βάση τους ιδεολογικούς μας προσανατολισμούς. Το κίνημα αυτό αποτελεί την κορυφαία πράξη διαδήλωσης υπέρ της δημοκρατίας υπό όρους κοινωνικής συνεννόησης και λαϊκής ομοψυχίας ΚΑΙ ΟΧΙ κομματικών γραμμών και χρωμάτων. Το νόημα του, ακόμα και ύστερα από 36 χρόνια, παραμένει πάντα επίκαιρο. Η ερμηνεία του συνθήματος ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ αποτελεί ακόμα την βάση όλων των διεκδικήσεων του σημερινού φοιτητικού κινήματος καθώς και τις κατευθυντήριες γραμμές πάνω στις οποίες κινείται. Τα δυστύχημα είναι ότι η συνοχή του φοιτητικού κινήματος με σκοπό την προάσπιση του συλλογικού φοιτητικού συμφέροντος αποτρέπεται εκ των έσω. Δυνάμεις, σχήματα και πολιτικές παρατάξεις, προφασιζόμενοι συγκυρίες και οργανωτικά κολλήματα, σκοπίμως απέτρεψαν την ανασύσταση της ΕΦΕΕ και την διεξαγωγή Πανσπουδαστικού Συνεδρίου φοβούμενοι ότι οι απόψεις τους δεν θα μπορούσαν να επιβληθούν «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ» λόγω πολιτικών συσχετισμών. Έτσι, η επανοργάνωση του φοιτητικού κινήματος ανεβλήθη ενώ κάποιοι άλλοι αποφάσισαν να συγκροτήσουν δικό τους όργανο, διασπώντας το φοιτητικό κίνημα, όπως έπραξαν στο παρελθόν στα συνδικαλιστικά όργανα των εργαζομένων.

Ελπίζουμε, ότι όταν η ώρα έρθει για την ανασύσταση της ΕΦΕΕ και του φοιτητικού κινήματος, δεν θα κινηθούν με γνώμονα το πολιτικό τους συμφέρον αλλά το συμφέρον των φοιτητών που εκπροσωπούν.

ΕΓΙΝΕ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗ…ΚΙ ΕΞΗΓΗΣΗ ΔΕ ΔΩΘΗΚΕ!

Η μόνη λογική εξήγηση που μπορεί να δωθεί είναι μία και αδιαμφισβήτητη. Κάποιοι βρίσκονται σε πλήρη σύγχυση, και το αποδεικνύουν καθημερινά, τόσο με τα λόγια όσο και με τις πράξεις τους. Γιατί όταν η λογική, οι κανόνες, η νομιμότητα, το καταστατικό και το ήθος του φοιτητικού μας συλλόγου (παρα)βιάζονται τόσο απροκάλυπτα στο βωμό της κομματικής υποταγής τότε σίγουρα ορισμένοι δυστυχώς δεν έχουν σώας τας φρένας.
Την περασμένη εβδομάδα, συγκαλέστηκε το Διοικητικό Συμβούλιο (ΔΣ) του Φ.Σ. Σ.Ε.Μ.Φ.Ε. στο οποίο συμμετέχουν τέσσερις φοιτητικές παρατάξεις αναλόγως με το εκλογικό τους ποσοστό στις περασμένες φοιτητικές εκλογές. Μία από τις αρμοδιότητες του ΔΣ είναι να αποφασίζει την ημερομηνία, την ώρα και το μέρος διεξαγωγής Γενικής Συνέλευσης (ΓΣ) του συλλόγου. Στο ΔΣ της Παρασκευής 29/10/2010 η ΠΚΣ αρνήθηκε να συμμετάσχει και αποχώρησε απο τη διαδικασία, με τη δικαιολογία οτι λείπουν οι εκπρόσωποί της. Αυτό που ξέχασαν να αναφέρουν βέβαια είναι οτι την ίδια μέρα, αυτή τη στάση κράτησαν ολες οι «φοιτητικές» οργανώσεις του ΚΚΕ σε όλα τα πανεπιστήμια της Αθήνας. Το ΔΣ διεξήχθη κανονικά και αποφασίστηκε με απόλυτη πλειοψηφία των υπολοίπων ΓΣ την Τετάρτη 10/11/2010 στις 12.30 στο αμφ. 2.
Σήμερα ωστόσο, η Προπαγανδιστική Κίνηση Συνομωσίας απέδειξε ότι δεν εκφράζεται ούτε μέσα από τα θεσμικά όργανα της σχολής και οι πράξεις της δεν κατοχυρώνονται απο καμία νόμιμη διαδικασία από την στιγμή που δείχνουν πλήρη ασέβεια στις πλειοψηφικές αποφάσεις του συλλόγου. Με τον πλέον αντιδημοκρατικό τρόπο, χαρακτήρισαν παράνομη την απόφαση για Γενική Συνέλευση στις 10/11 και ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ ΝΑ ΣΦΡΑΓΙΣΟΥΝ ΜΙΑ ΕΓΚΥΡΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΣ, ενώ παράλληλα παραπληροφορώντας τους φοιτητές μαζέψαν υπογραφές για διεξαγωγή ΓΣ την Πέμπτη 11/11.
Πλέον γίνεται αντιληπτό ότι τα μέλη του ΚΚΕ στα πανεπιστήμια δεν κάνουν κάν μια υποτυπώδη προσπάθεια να αποκρύψουν τις προθέσεις τους. Από τη μία ο συνεχής βομβαρδισμός των φοιτητών για του υποψηφίους δημάρχους και περιφερειάρχες της περιβόητης πια «Λαϊκής Συσπείρωσης» και από την άλλη ο συγκεντρωτικός τρόπος με τον οποίον λειτουργούν, ο οποίος σε τίποτα δεν συνάδει με τον δημοκρατικό χαρακτήρα του συλλόγου μας . Δυστυχώς οι εν λόγω κύριοι θεωρούν οτι 1η δύναμη στη σχολή σημαίνει λευκή επιταγή ελεύθερης δράσης, θεωρούν οτι κατέχουν το δικαίωμα να προσβάλλουν τα όργανα, τους φοιτητές, το σύλλογο στο σύνολό του. Θεωρούν οτι η σφραγίδα του συλλόγου τους ανήκει και ότι αυτό τους δίνει το δικαίωμα να σφραγίζουν όσες αποφάσεις τους βρίσκουν σύμφωνους.
Το σίγουρο είναι ένα.

Η ΣΧΟΛΗ ΜΑΣ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΕΣ.

Η σχόλή μας χρειάζεται ανοικτά μυαλά, χρειάζεται πολιτικοποιημένους και ορθά σκεπτόμενους ώριμους ανθρώπους, οι οποίοι θα λειτουργούν με γνώμονα το κοινό συμφέρων των φοιτητών, των αποφοίτων, των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων, ανθρώπων που γνωρίζουν και μπορούν αναλόγως να υπερασπιστούν τα κεκτημένα, αλλά και να ενισχύσουν με νέες διεκδικήσεις και καινοτόμες ιδέες τα εφόδια των αποφοίτων μας, στην έξοδο προς τη ζωή. Αυτό είναι για εμάς το νόημα του φοιτητικού συνδικαλισμού και γύρω από αυτούς τους άξονες περιστρεφόμαστε.
Η σφραγίδα ανήκει στο φοιτητικό σύλλογο και σε καμία αυτόκλητη «επιτροπή αγώνα» και ώς εκ τούτου οφείλει να χρησιμοποιείται για το σύλλογο και όχι αποκλειστικά για το συμφέρον του ΚΚΕ.